PRZEZNACZENIE 1. KRAJ POCHODZENIA: Chiny
2. PATRONAT: FCI
2. PATRONAT: FCI
3. DATA OPUBLIKOWANIA OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA: 14.04.999
Pies myŚliwski i stróżujący.5. KLASYFIKACJA F.C.I.
Grupa II Sznaucery, pinczery, molosy, szwajcarskie psy pasterskie i rasy pokrewne. Sekcja 2.1 Molosy, typ dogowaty. Nie podlegają próbom pracy.
Grupa II Sznaucery, pinczery, molosy, szwajcarskie psy pasterskie i rasy pokrewne. Sekcja 2.1 Molosy, typ dogowaty. Nie podlegają próbom pracy.
6. KRÓTKI RYS HISTORYCZNY
Ta chińska rasa istnieje od setek lat w prowincjach nadbrzeżnych Morza Południowo-chińskiego. Miasto Dialak w prowincji Kwun Tung prawdopodobnie jest miejscem pochodzenia rasy.
Ta chińska rasa istnieje od setek lat w prowincjach nadbrzeżnych Morza Południowo-chińskiego. Miasto Dialak w prowincji Kwun Tung prawdopodobnie jest miejscem pochodzenia rasy.
7. WYGLĄD OGÓLNY
Aktywny, zwarty pies średniej wielkości, o kwadratowej sylwetce. Pofałdowana skóra na czaszce i kłębie, małe uszy i "hipopotamia" kufa nadają shar peiowi unikalny wygląd. Psy większe i mocniejsze niż suki.
Aktywny, zwarty pies średniej wielkości, o kwadratowej sylwetce. Pofałdowana skóra na czaszce i kłębie, małe uszy i "hipopotamia" kufa nadają shar peiowi unikalny wygląd. Psy większe i mocniejsze niż suki.
8. ISTOTNE PROPORCJE
Wysokość w kłębie Shar-Pei jest niemal równa jego długości ciała, mierzonego od łopatki do guza kulszowego, zwłaszcza u psów. Długość kufy jest niemal równa długości czaszki.
Wysokość w kłębie Shar-Pei jest niemal równa jego długości ciała, mierzonego od łopatki do guza kulszowego, zwłaszcza u psów. Długość kufy jest niemal równa długości czaszki.
9. USPOSOBIENIE
Pies opanowany, niezależny, wierny, przywiązany do swojej rodziny.
Pies opanowany, niezależny, wierny, przywiązany do swojej rodziny.
10. GŁOWA
Raczej duża w stosunku do wielkości tułowia. Skóra na czole tworzy zmarszczki przechodzące na policzki i niżej tworząc podgardle.
Raczej duża w stosunku do wielkości tułowia. Skóra na czole tworzy zmarszczki przechodzące na policzki i niżej tworząc podgardle.
11. MÓZGOCZASZKA
Czaszka: Płaska i szeroka. Stop: Umiarkowany.
Czaszka: Płaska i szeroka. Stop: Umiarkowany.
12. TRZEWIOCZASZKA
Nos: Duży i szeroki, pożądany czarny, ale każdy kolor dopuszczalny stosownie do umaszczenia. Szerokie, rozwarte nozdrza.
Kufa: Charakterystyczna dla rasy. Szeroka od nasady do wierzchołka nosa, nigdy zbieżna. Wargi i kufa dobrze wypełnione. Wybrzuszenie u nasady nosa dopuszczalne.
Pysk: Pożądane niebiesko-czarny język, podniebienie, dziąsła i wargi. Różowe plamy na języku dopuszczalne. Cały język różowy w wysokim stopniu niepożądany. U psów o jasnym umaszczeniu cały język jest jednolicie lawendowy.
Szczeki / Zęby: Szczeki mocne, dokładny zgryz nożycowy, tzn. górne siekacze szczelnie przykrywają dolne i są pionowo ustawione w szczękach. Wypełnienie dolnej wargi nie powinno być na tyle duże aby wpływało na zgryz.
Oczy: Ciemne, w kształcie migdałów, o groźnym wyglądzie. Jaśniejsze oczy dopuszczalne przy jasnym umaszczeniu. Skóra, fałdy i włosy otaczające oczy nie mogą zaburzać funkcjonowania oczu i powiek. Jakikolwiek ślad podrażnienia gałki ocznej, spojówki albo powiek w wysokim stopniu niepożądany. Oczy wolne od entropium.
Uszy: Bardzo małe, dość grube, w kształcie trójkątów równobocznych, lekko zaokrąglone na końcach, wysoko osadzone, końcówki skierowane w stronę oczu, osadzone dokładnie nad nimi, szeroko, przylegające do czaszki. Stojące uszy w wysokim stopniu niepożądane.
Nos: Duży i szeroki, pożądany czarny, ale każdy kolor dopuszczalny stosownie do umaszczenia. Szerokie, rozwarte nozdrza.
Kufa: Charakterystyczna dla rasy. Szeroka od nasady do wierzchołka nosa, nigdy zbieżna. Wargi i kufa dobrze wypełnione. Wybrzuszenie u nasady nosa dopuszczalne.
Pysk: Pożądane niebiesko-czarny język, podniebienie, dziąsła i wargi. Różowe plamy na języku dopuszczalne. Cały język różowy w wysokim stopniu niepożądany. U psów o jasnym umaszczeniu cały język jest jednolicie lawendowy.
Szczeki / Zęby: Szczeki mocne, dokładny zgryz nożycowy, tzn. górne siekacze szczelnie przykrywają dolne i są pionowo ustawione w szczękach. Wypełnienie dolnej wargi nie powinno być na tyle duże aby wpływało na zgryz.
Oczy: Ciemne, w kształcie migdałów, o groźnym wyglądzie. Jaśniejsze oczy dopuszczalne przy jasnym umaszczeniu. Skóra, fałdy i włosy otaczające oczy nie mogą zaburzać funkcjonowania oczu i powiek. Jakikolwiek ślad podrażnienia gałki ocznej, spojówki albo powiek w wysokim stopniu niepożądany. Oczy wolne od entropium.
Uszy: Bardzo małe, dość grube, w kształcie trójkątów równobocznych, lekko zaokrąglone na końcach, wysoko osadzone, końcówki skierowane w stronę oczu, osadzone dokładnie nad nimi, szeroko, przylegające do czaszki. Stojące uszy w wysokim stopniu niepożądane.
13. SZYJA
Średniej długości, mocna, dobrze osadzona na łopatkach. Luźna skóra pod szyją, ale nie przesadnie.
Średniej długości, mocna, dobrze osadzona na łopatkach. Luźna skóra pod szyją, ale nie przesadnie.
14. TUŁÓW
Fałdy skóry na tułowiu u dorosłego psa w wysokim stopniu niepożądane, oprócz fałd na kłbie i u nasady ogona, gdzie są one umiarkowanie wykształcone.
Linia górna: Lekko opadająca za kłębem; dalej wznosi się nieznacznie do lędźwi.
Grzbiet: Krótki, mocny.
Lędźwie: Krótkie, szerokie, lekko wysklepione.
Zad: Raczej prosty.
Klatka piersiowa: Szeroka i głęboka.
Dolna linia: Lekko uniesiona w partii lędźwiowej.
Fałdy skóry na tułowiu u dorosłego psa w wysokim stopniu niepożądane, oprócz fałd na kłbie i u nasady ogona, gdzie są one umiarkowanie wykształcone.
Linia górna: Lekko opadająca za kłębem; dalej wznosi się nieznacznie do lędźwi.
Grzbiet: Krótki, mocny.
Lędźwie: Krótkie, szerokie, lekko wysklepione.
Zad: Raczej prosty.
Klatka piersiowa: Szeroka i głęboka.
Dolna linia: Lekko uniesiona w partii lędźwiowej.
15. OGON
Gruby i okrągły, stopniowo zwężający się do końca. Bardzo wysokie osadzenie ogona jest cechą charakterystyczną rasy. Może być noszony wysoko i zakręcony, ściśle skręcony albo słabo zwinięty noszony na boku. Brak lub skrócenie ogona w wysokim stopniu niepożądane.
Gruby i okrągły, stopniowo zwężający się do końca. Bardzo wysokie osadzenie ogona jest cechą charakterystyczną rasy. Może być noszony wysoko i zakręcony, ściśle skręcony albo słabo zwinięty noszony na boku. Brak lub skrócenie ogona w wysokim stopniu niepożądane.
16. KOŃCZYNY
PRZEDNIE: Proste, średniej długości, o mocnym kośćcu. Skóra na przednich kończynach bez śladu fałd.
łopatki: Umięnione, ustawione ukośnie.
Nadgarstki: Lekko pochylone, mocne i elastyczne.
TYLNE: Umięśnione, mocne, umiarkowanie kątowane, oglądane z tylu prostopadle ustawione do podłoża i równolegle do siebie. Fałdy skóry na udzie i podudziu,śródstopiu podobnie jak zgrubienia skóry na stawach skokowych niepożądane.
Pięty: Nisko ustawione.
łapy:średniej wielkości, zwarte, nie płaskie. Palce dobrze wysklepione. Na tylnych łapach brak ostróg.
PRZEDNIE: Proste, średniej długości, o mocnym kośćcu. Skóra na przednich kończynach bez śladu fałd.
łopatki: Umięnione, ustawione ukośnie.
Nadgarstki: Lekko pochylone, mocne i elastyczne.
TYLNE: Umięśnione, mocne, umiarkowanie kątowane, oglądane z tylu prostopadle ustawione do podłoża i równolegle do siebie. Fałdy skóry na udzie i podudziu,śródstopiu podobnie jak zgrubienia skóry na stawach skokowych niepożądane.
Pięty: Nisko ustawione.
łapy:średniej wielkości, zwarte, nie płaskie. Palce dobrze wysklepione. Na tylnych łapach brak ostróg.
17. RUCH
Pożądanym ruchem jest kłus. Krok swobodny, wyważony, dynamiczny z długim wykrokiem, mocnym napędem tylnych kończyn. łapy stawiane nieco zbieżnie przy zwiększonej szybkości. Sztywny krok niepożądany.
Pożądanym ruchem jest kłus. Krok swobodny, wyważony, dynamiczny z długim wykrokiem, mocnym napędem tylnych kończyn. łapy stawiane nieco zbieżnie przy zwiększonej szybkości. Sztywny krok niepożądany.
18. SZATA
Włos: Charakterystyczny dla rasy: krótki, szorstki i szczeciniasty. Włos jest prosty i nastroszony, ale na kończynach najczęściej przylegający. Brak podszerstka. Włos różnej długości od 1 do 2.5cm. Nigdy nie korygowany.
Umaszczenie: Wszystkie jednolite kolory oprócz białego dopuszczalne. Ogon i tylna strona ud może być jaśniejsza. Ciemniejszy odcień na grzbiecie i na uszach dopuszczalny.
Włos: Charakterystyczny dla rasy: krótki, szorstki i szczeciniasty. Włos jest prosty i nastroszony, ale na kończynach najczęściej przylegający. Brak podszerstka. Włos różnej długości od 1 do 2.5cm. Nigdy nie korygowany.
Umaszczenie: Wszystkie jednolite kolory oprócz białego dopuszczalne. Ogon i tylna strona ud może być jaśniejsza. Ciemniejszy odcień na grzbiecie i na uszach dopuszczalny.
19. WIELKOŚĆ
Wzrost: 44 - 51cm w kłębie.
Wzrost: 44 - 51cm w kłębie.
20. WADY
Każde odstępstwo od wzorca należy traktować jako wadę. Jej ocena powinna być proporcjonalna do stopnia tego odstępstwa.
Każde odstępstwo od wzorca należy traktować jako wadę. Jej ocena powinna być proporcjonalna do stopnia tego odstępstwa.
21. POWAŻNE WADY
Zgryz inny niż nożycowy (niewielki tyłozgryz dopuszczalny). Niewypełniona kufa. Plamisty język (nie dotyczy różowych plam). Duże uszy. Nisko osadzony ogon. Włos dłuższy niż 2.5cm.
Zgryz inny niż nożycowy (niewielki tyłozgryz dopuszczalny). Niewypełniona kufa. Plamisty język (nie dotyczy różowych plam). Duże uszy. Nisko osadzony ogon. Włos dłuższy niż 2.5cm.
22. WADY DYSKWALIFIKUJĄCE
Płytka kufa z wyraźnym tyłozgryzem; przodozgryz. Cały różowy język. Dolna warga zwinięta tak, że zakłóca prawidłowość zgryzu. Okrągłe, wyłupiaste oczy. Entropium, ektropium. Skóra, fałdy albo włosy zakłócające normalne funkcjonowanie oczu. Stojące uszy. Skrócony ogon lub jego brak. Ciężkie fałdy skóry na tułowiu (oprócz kłębu i nasady ogona) i kończynach. Nie jednomaściste umaszczenie (albinotyczne, pręgowane, łaciate, czarne podpalane, czaprakowe).
Płytka kufa z wyraźnym tyłozgryzem; przodozgryz. Cały różowy język. Dolna warga zwinięta tak, że zakłóca prawidłowość zgryzu. Okrągłe, wyłupiaste oczy. Entropium, ektropium. Skóra, fałdy albo włosy zakłócające normalne funkcjonowanie oczu. Stojące uszy. Skrócony ogon lub jego brak. Ciężkie fałdy skóry na tułowiu (oprócz kłębu i nasady ogona) i kończynach. Nie jednomaściste umaszczenie (albinotyczne, pręgowane, łaciate, czarne podpalane, czaprakowe).
23. UWAGI
Psy muszą mieć dwa, normalnie rozwinięte jądra, w pełni usytuowane w mosznie. Jakakolwiek widoczna ingerencja chirurgiczna (zwłaszcza dotycząca warg i powiek) powoduje, że pies nie podlega ocenie.
Psy muszą mieć dwa, normalnie rozwinięte jądra, w pełni usytuowane w mosznie. Jakakolwiek widoczna ingerencja chirurgiczna (zwłaszcza dotycząca warg i powiek) powoduje, że pies nie podlega ocenie.
POCHODZENIE SHAR-PEI
Pochodzący z Chin Shar-pei jest, bez wątpienia, jednym z najbardziej oryginalnie wyglądających psów. Jest bardzo starą rasą liczącą sobie ponad 2000 lat. Powstała w czasach dynastii Han. Rysunki i ceramika z tego okresu przedstawiają psy bardzo podobne do dzisiejszych Shar-pei. Za miejsce pochodzenia rasy uznaje się chińskie miasto DIALAK w prowincji KWUNG TUNG. Shar-pei był wówczas psem typowo pracującym, wykorzystywanym do pilnowania stad, polowań i stróżowania. Przypuszcza się,że przodkiem tej rasy jest Chow-chow (posiadający niebieski język), górski pies z Pirenejów i Mastif tybetański. Niegdyś wierzono, że niebieski język szczekajecego Shar pei ma moc odstraszania diabła. Istniały najprawdopodobniej dwa typy rasowe, różniące się przede wszystkim budową - mocny, dobrze umięśniony i krótkowłosy Shar pei z Chin Południowych, oraz krępy ,niski, pełniący rolę pasterza z centralnych rejonów Chin. Do pracy i hodowli wybierano psy najsprawniejsze i najbardziej inteligentne, a te które nie spełniały oczekiwań, były zabijane i zjadane.
Przyszedł taki moment,że rasa była bliska całkowitemu wyginięciu, gdy Komunistyczna Partia Chin wydała dekret o podatkach za posiadanie psów. Niewielu właścicieli stać było na jego zapłacenie, toteż po tym okresie prawie nie widziano Shar pei w Chinach. Na szczęście mieszkający w Hongkongu chińczyk Matgo Law prawdziwy pasjonat, miłośnik rasy - niemal w ostatniej chwili - za pośrednictwem amerykańskiego pisma kynologicznego zwrócił się z apelem o pomoc w uratowaniu rasy. Akcja zakończyła się sukcesem. Zgłosiło się ponad 200 hodowców, którzy od samego początku odbudowali populacje Shar-pei.
W 1974 roku w Księdze Rekordów Guinnessa odnotowano, iż Sharpei jest najrzadszym psem na świecie, bo zarejestrowanych jest 45 okazów tej rasy. W 1960r. Matgo Law założył w Hongkongu - Hong Kong and Kowllon Kennel Association. Stowarzyszenie to zajęło się odtworzeniem genealogii i opracowaniem podstaw wzorca rasy. W 1981 roku Shar-pei uznany został przez Międzynarodową Federację Kynologiczną, co przyczyniło się do odrodzenia rasy. W Polsce Sharpei pojawił się pod koniec lat osiemdziesiątych.
Przyszedł taki moment,że rasa była bliska całkowitemu wyginięciu, gdy Komunistyczna Partia Chin wydała dekret o podatkach za posiadanie psów. Niewielu właścicieli stać było na jego zapłacenie, toteż po tym okresie prawie nie widziano Shar pei w Chinach. Na szczęście mieszkający w Hongkongu chińczyk Matgo Law prawdziwy pasjonat, miłośnik rasy - niemal w ostatniej chwili - za pośrednictwem amerykańskiego pisma kynologicznego zwrócił się z apelem o pomoc w uratowaniu rasy. Akcja zakończyła się sukcesem. Zgłosiło się ponad 200 hodowców, którzy od samego początku odbudowali populacje Shar-pei.
W 1974 roku w Księdze Rekordów Guinnessa odnotowano, iż Sharpei jest najrzadszym psem na świecie, bo zarejestrowanych jest 45 okazów tej rasy. W 1960r. Matgo Law założył w Hongkongu - Hong Kong and Kowllon Kennel Association. Stowarzyszenie to zajęło się odtworzeniem genealogii i opracowaniem podstaw wzorca rasy. W 1981 roku Shar-pei uznany został przez Międzynarodową Federację Kynologiczną, co przyczyniło się do odrodzenia rasy. W Polsce Sharpei pojawił się pod koniec lat osiemdziesiątych.
WYCHOWANIE SHAR-PEI
Shar peia - z całą pewnością uda się dobrze ułożyć. Jednak warunkiem sukcesu jest wczesna nauka podstawowych komend, socjalizacja z innymi psami oraz anielska cierpliwość i konsekwencja w postępowaniu. Shar-pei niezwykle źle znosi kary fizyczne oraz ostre techniki szkolenia. Potrzebuje łagodnego, choć stanowczego podejścia. Najwięcej problemów zdaniem właścicieli Shar pei ,przysparza komenda "do nogi". Shar-pei momentami zachowuje się jakby stracił słuch chodząc własnymi ścieżkami - zupełnie jak kot.Szkoląc sharpeia z cała pewnością musimy postawić na dobrą zabawę ,która skutecznie wzmocni więzi oraz wzbudzi w shar peiu zaufanie. Najlepsze efekty daje więc szkolenie motywacyjne - oparte na nagrodach i zachętach, krótko rzecz ujmując - przyjemnościach.Shar pei jest bardzo dobrym towarzyszem-inteligentnym,cichym,czujnym psem, nie pozbawionym jednak czułości i wrażliwości .Nadaje się zarówno jako kompan zabaw dla dzieci oraz jako stróż i przyjaciel dla osób starszych.Dobór odpowiedniego psa dla rodziny i jej potrzeb powinien zostać przeprowadzony przez hodowcę rasy,który już w najwcześniejszym okresie życia szczeniaczka jest w stanie określić jego cechy i predyspozycje.Przed decyzją o zakupie shar pei warto odwiedzić hodowle,wybrać się na wystawę oraz do odziału Związku Kynologicznego-celem zgromadzenia potrzebnych informacji,obejrzenia najładniejszych przedstawicieli rasy,oraz wybrania rodziców naszej przyszłej pomarszczonej istotki.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz